Posted in: หนัง

ความสุขของเพื่อนแต่เล็กแต่น้อย…จนตลอดไป

นิภากับเกสร…เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลกระทั่งถึงมหาวิทยาลัยปีหนึ่งในปีนี้ แม้ทั้งสองคนจะอยู่กันคนละคณะคนละมหาวิทยาลัย แต่ทั้งคู่ก็มักจะไปหากันและกันที่บ้านเสมอ เป็นแบบนี้เสมอมาและจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง วันนี้ก็เช่นกัน นิภามาหาเกสรที่บ้านพร้อมกับขนมเยอะแยะจนเกสรงง…เอามาทำไมมากมายนัก นิภาก็บอกเพียง…วันนี้จะมาอยู่ทั้งวันจนถึงข้ามวันและกลับบ้านวันมะรืน แบบนี้เกสรก็รู้ละว่า นิภาจะมานอนด้วยนั่นเอง พอถามเหตุผล นิภาได้บอกว่า ที่บ้านจะไม่อยู่สองวัน เธอก็เลยขออนุญาตมานอนกับเกสร พ่อกับแม่อนุญาต นิภาเลยหอบขนมพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้ามาหา และแล้ว เกสรก็ได้รู้เหตุผลที่นิภาหอบขนมมาด้วยเยอะแยะแล้ว เป็นเพราะนิภาเตรียมมา เพื่อจะดูหนังออนไลน์กับเกสร ซึ่งทำให้เกสรตื่นเต้นไปด้วย มันเป็นสิ่งที่เธอทั้งสองชื่นชอบเหมือนๆ กัน คืนนี้เธอกับนิภาจะได้ดูหนังด้วยกันและกินขนมด้วยกัน โดยคืนนี้สามารถดูได้จนดึก เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ไม่มีอะไรให้ทำมากนัก
หลังอาหารมื้อเย็น ทั้งนิภาและเกสรก็เตรียมความพร้อมที่จะกระโจนเข้าหาความสุขตามแบบที่ต้องการ ทั้งคู่เลือกหนังที่จะดูกันไว้แล้ว ทันทีที่ถึงเวลาเหมาะสม นิภากับเกสรก็นั่งดูหนังด้วยกันพลางกินขนมด้วยกันไปพลาง มันช่างเป็นความสุขอันยากจะหาอะไรเปรียบได้จริงๆ แค่มีเพื่อนรู้ใจสักคนดูหนังสนุกๆ ด้วยกัน สุขเกินสุขเลยเชียวนะ ทั้งสองดูหนังด้วยกันสองเรื่อง จากนั้นก็เข้านอน วันรุ่งขึ้นต่างได้แพลนกันไว้แล้ว หลังจากตื่นนอนและช่วยเหลืองานบ้านเรียบร้อยก็จะดูหนังยกแรก หลังมื้อกลางวันก็จะดูหนังยกที่สอง แล้วหลังมื้อเย็นจะเป็นยกที่สามของการดูหนัง ถึงแม้เกสรจะคิดว่า มันดูจะมากเกินไปที่เอาแต่ดูหนังหรือเปล่า แต่นิภาก็ให้เหตุผลว่า ตอนนี้เราขึ้นมหาวิทยาลัยปีหนึ่งแล้ว ต่อจากนี้คงจะมีงานด้านการเรียนและกิจกรรมมากมาย พวกเราอาจจะไม่มีเวลามานั่งดูหนังและกินขนมด้วยกันแบบนี้ได้ง่ายนัก เช่นนั้นช่วงนี้ที่ยังไม่เปิดเรียนและพ่อกับแม่ของเธอไม่อยู่ มันจึงเหมาะแก่การหาความสุขที่ชื่นชอบ พอได้ฟังนิภาอธิบายเหตุผล เกสรก็เข้าใจ จากนั้น ทั้งคู่ก็ดูหนังด้วยกันตามที่วางไว้ วันต่อมานิภาจะต้องกลับบ้านในตอนสาย ก่อนจะกลับนิภาได้พูดกับเกสรว่า ถ้าเมื่อใดที่เกสรพอจะมีเวลาว่าง เกสรก็ดูหนังนะและถ้าเมื่อไรที่เธอว่าง เธอก็จะดูหนังเหมือนกัน แล้วเวลาที่ดูหนังนั้นก็ขอให้ส่งความคิดถึงให้กันด้วยนะ เกสรรับปากจะทำแบบนั้น เกสรรู้ว่า เหตุใดนิภาถึงได้บอกให้ตนดูหนังและคิดถึงกัน มันเป็นเพราะนิภาจะต้องไปเรียนปีหนึ่งและอยู่หอพักที่วิทยาเขตอีกจังหวัดหนึ่ง อาจจะไม่ได้เข้ามาในเมืองกรุงบ่อยเท่าไรนัก การดูหนังที่เป็นความชอบเหมือนกันคงจะเป็นสื่อยามคิดถึงกันได้ดีเมื่อต้องอยู่ไกลกัน นิภาช่างละเอียดอ่อนทางความคิดจริงๆ สมแล้วที่ได้ร่ำเรียนด้านศิลปะในมหาวิทยาลัยชื่อดังด้านนี้ ส่วนเกสรไม่ได้คิดละเอียดอ่อนเท่า จะมีนิสัยตรงๆ สมกับที่เรียนด้านกฎหมาย แต่ก็เข้าใจเพื่อนสนิทผู้รู้จักกันมาแต่เล็กแต่น้อย
ตั้งแต่วันนั้น นิภากับเกสรก็ไม่ค่อยได้เจอกัน ทว่า ทั้งสองยังคงสื่อสารกันทางแอปพลิเคชันยอดฮิตและดูหนังออนไลน์ยามที่ว่างเสมอๆ เพื่อคิดถึงกันและกันอย่างมีความสุขเสมอมาและตลอดไป